Od najdawniejszych czasów leki otrzymywane z różnych ziół były szeroko stosowane w medycynie. Ziołolecznictwo nie straciło na znaczeniu, przeciwnie w dzisiejszych czasach  zauważa się znaczy wzrost zainteresowania. Produkuje się coraz więcej naturalnych środków leczniczych, ale niewiele osób wie, że Czarnogóra odgrywa tu znaczącą rolę.

Na terytorium Montenegro rośnie ponad 3500 różnych gatunków roślin. Jest to około czyli około 1,2% światowej flory.  Są to głównie zioła reliktowe lub endemiczne, wśród których jest wiele aromatycznych, leczniczych oraz miododajnych. W środkowej części kraju znanych jest około 540 takich gatunków leczniczych, a w regionach północnych co najmniej 479. W Czarnogórze zbiera się 3 z 15 najbardziej poszukiwanych roślin leczniczych, w tym waleriana, ziele dziurawca i jagody. A wybrzeże Adriatyku jest jednym z największych regionów, które dostarczają na rynek światowy kilka odmian szałwii dalmatyńskiej.

Taka naturalna obfitość wynika w dużej mierze z unikalnych cech klimatycznych i geograficznych Montenegro. Średnia wysokość tego kraju w stosunku do poziomu morza wynosi około 1500 m, dzięki czemu rośliny otrzymują więcej światła i promieniowania ultrafioletowego, co jest ważne ze względu na ich właściwości lecznicze. Ogromne znaczenie ma również skład gleby bogatej w różnego rodzaju substancje organiczne i minerały.

Większość ziół i endemitów możemy spotkać  na zboczach Rumiji i Lisinji.

Zapraszamy na wycieczki: Trekking Rumija, Trekking Lisinij i Jeep Safari

Goryczka żółta

Ta roślina lecznicza jest bardzo rzadka i podlega ochronie prawnej. Leki pochodzące z goryczki poprawiają apetyt, łagodzą zaburzenia trawienne i są stosowane w leczeniu niedokrwistości. Ponadto z tej rośliny wytwarza się różnego rodzaju gorzkie nalewki i herbaty.

Oregano

Olejek eteryczny pochodzący z oregano ma bardzo silne działanie antybakteryjne i dezynfekujące. Ponadto herbatę z tej rośliny stosuje się na przeziębienie, katar płuc i katar, stosuje się ją w przypadku problemów trawiennych i łagodzi stany zapalne błon śluzowych i skóry.

Dziurawiec

Roślina ta kwitnie prawie w całej Czarnogórze od końca maja do sierpnia (w zależności od regionu). W tym okresie w przybrzeżnych i śródlądowych regionach kraju prawie wszędzie można znaleźć kupców oferujących turystom leczniczy olej z dziurawca zwyczajnego uzyskany z jego kwiatów. Z powodzeniem stosuje się go w leczeniu małych oparzeń, siniaków, otarć i innych powierzchownych uszkodzeń skóry. Wcześniej farmaceuci nazywali ten lek "maścią z dziurawca zwyczajnego" lub "czerwonym olejem" i pod tymi nazwami jest nadal znany w europejskich aptekach. Na wybrzeżu taki olej jest często stosowany jako rodzaj opalenizny, ale u osób o jasnej karnacji ta metoda może powodować silne zapalenie skóry.

Telekia piękna

Występuje na wilgotnych glebach u brzegów rzek, a także na wilgotnych łąkach i na terenach lekko  podmokłych. W farmakologii stosuje się korzeń tej rośliny, który ma ostry, przypominający kamforę zapach. Jest to starożytny środek do walki z kaszlem i przeziębieniem, stosowany również w łagodzeniu bólów reumatycznych. Ponadto wywar telekii jest bardzo poszukiwany w leczeniu nieżytowego zapalenia oskrzeli, chorób płuc i rwy kulszowej.

Kozłek lekarski/waleriana

Jest to stary, bardzo popularny i nieszkodliwy środek, który ma uspokajający wpływ na układ nerwowy. Ponadto ma korzystny wpływ na serce, pomaga w nieregularnych miesiączkach i normalizuje sen. Preparaty pochodzące z tej rośliny łagodzą bóle głowy, ataki migreny i skurcze żołądka, poprawiają ogólne samopoczucie w przewlekłym zmęczeniu i są stosowane w kompleksowym leczeniu astmy. Należy jednak pamiętać, że nie jest to szybki lek, a aby osiągnąć trwały efekt leczniczy leku na bazie waleriany, należy przyjmować kursy.

Krwawnik

Roślina ta zawiera specjalne substancje, które mają zdolność zatrzymywania krwawienia, dlatego miejscowi bardzo często nazywają ją "trawą wojowników". Był używany do leczenia ran w czasach starożytnych, kiedy żołnierze stale nosili proszek z suchego krwawnika, z którego przygotowywano balsam leczniczy. Roślina jest również stosowana w leczeniu hemoroidów i wrzodów żołądka, a ponadto ma działanie wykrztuśne, pozytywnie wpływa na układ trawienny i poprawia ogólne samopoczucie.

Arcydzięgiel

Olejki eteryczne i inne substancje arcydzięgla są stosowane w celu łagodzenia bólów głowy, wzdęć i zwalczania różnego rodzaju infekcji żołądka i jelit. Arcydzięgiel skutecznie wspomaga zdrowie układu pokarmowego, pobudza trawienie, przeciwdziała zaparciom, a także działa rozgrzewająco. Korzenie Arcydzięgla powszechnie wykorzystywane są do aromatyzowania nalewki, likierów lub francuskiego chartreuse lub wermut.

Borówka

W medycynie poszukiwane są nie tylko świeże, ale także suszone jagody, a także wszelkiego rodzaju preparaty na ich bazie (sok z jagód, nalewka lub ekstrakt). Liście tej rośliny są zbierane podczas kwitnienia, wiosną, a owoce są zbierane po pełnym dojrzewaniu. Jagody są stosowane jako środek moczopędny, pomaga wzmocnić układ odpornościowy i poprawić wzrok.

Szałwia

Jest to jedna z najczęstszych i najbardziej poszukiwanych roślin leczniczych. W starożytności szałwia była obdarzona naprawdę cudownymi właściwościami, aw nowoczesnej medycynie jest stosowana w leczeniu prawie pięćdziesięciu chorób. Z suszonych liści przygotowuje się herbatę lub różne nalewki (zarówno wodne, jak i alkoholowe), a olejki eteryczne służą do niszczenia ponad 22 rodzajów bakterii. Ponadto roślina ta jest używana do gotowania jako przyprawa i słynie z właściwości miodu. Na całym świecie najbardziej ceniona jest tak zwana szałwia dalmatyńska, występująca obficie w południowych i środkowych regionach Czarnogóry.

Kocanka

Pod koniec czerwca w regionie Jeziora Szkoderskiego wśród całej różnorodności roślin kwitnących dominuje włoski nieśmiertelnik-kocanka. Miejscowi zbierają kwiaty i sprzedają je firmom farmaceutycznym wytwarzającym z nich produkty lecznicze. W szczególności olejek eteryczny z Helichrysum jest znany ze swoich właściwości przeciwbakteryjnych i przeciwzapalnych i jest doskonałym przeciwutleniaczem. Ponadto z powodzeniem stosuje się go do gojenia ran i leczenia blizn. Jednak w porównaniu z olejami innych roślin lek ten ma dość wysoki koszt, co uniemożliwia jego szerokie zastosowanie.

Oliwka

Prawie w całej Czarnogórze rosną wspaniałe oliwki. Na całym świecie szaro-srebrne liście tej rośliny są cenione jako doskonały przeciwutleniacz i pomagają obniżyć poziom cukru we krwi, wspierają walkę z cukrzycą i wolnymi rodnikami odpowiedzialnymi za powstawanie wielu chorób (cukrzycy, miażdżycy i nowotworów). Zewnętrznie liście oliwne mogą wspomagać leczenie trudno gojących się ran, odleżyn i owrzodzeń. Liść oliwny jest stosowany też na tarczycę i na wątrobę. Oliwa z owoców oliwki to bogate źródło nienasyconych kwasów tłuszczowych wspomaga ona profilaktykę wielu chorób układu krążenia, takich jak choroby serca czy nadciśnienie. Ponadto ten zdrowy olej wykazuje właściwości przeciwzapalne, wspierając pracę organizmu przy chorobach metabolicznych oraz zmniejszając ryzyko zachorowania